Kadr Mistrza

Tyś wyobraźnią swoją, uwrażliwiał ludzi.
Mądrością swą, dawałeś morału naukę.
Byłeś synem tej ziemi. Sumieniem narodu.
Tworzyłeś Swoim wzrokiem, wrażliwości sztukę.

Na życia Swego planie, jak weselny chochoł.
Przestrzegałeś, jak kochać, szanować ojczyznę.
Jak pozostawać ludzkim, w świata powidoku.
Szlachetnym obiecałeś ziemię – ojcowiznę.

Popiół zmieniłeś w diament.
Z marmuru człowieka, stworzyłeś.
Który, dobrym został w złym systemie.
Julci z Wilka, Wiktora krótką miłość dałeś.
A chłopakom z kanału o Polsce marzenie.

Pokazałeś jak niszczy nas totalitaryzm.
Opowiadałeś wojnę i jej okrucieństwa.
Jak ksiądz Robak, do walki o wolność wołałeś.
W Katyniu zaś, o prawdę i o człowieczeństwo.

Tyś prawdziwym Polakiem. Ty dałeś nam godność.
Pokazałeś nam prawdę, szlachetność i męstwo.
Jesteś dla nas, Swych czasów Januszem Korczakiem.
Sprawiedliwość Twej sztuki, odniosła zwycięstwo.

(Andrzejowi Wajdzie)