Adelajda

Ujrzyj teraz oczyma swojej wyobraźni, wielki pałac z diamentów, z ogrodem miłości.
Który wlewa zmysłowość, magią swoich kwiatów. W serca. Przybyłych tutaj, rozkochanych gości.
Kielichy szczerozłote, o srebrnych łodygach, miłosnym aromatem pociąg rozbudzają .
Zakochani tu mają gody namiętności. Tutaj w myślach cielesną miłość uprawiają.

Panią zamku z diamentu jest, młoda księżniczka, o anielskiej urodzie, w czarach wyuczona.
Ona podlewa kwiaty, wodą pożądania. By magią ich zapachu, była euforia.
Namiętna fascynacja, ogarnia każdego, kto w miłosnym ogrodzie zapach kwiatów wdycha.
Który potencję pragnień ku szczytom unosi, by każda para była szaloną i dziką.

Księżniczka, magią pary ku sobie nakłania. Pobudza w ludzkich sercach pragnienie kochania.
Drogą do bram ogrodu jest ludzka fantazja, która magiczny zapach, z kielichów uwalnia.
By miłość wieczną poczuć, wystarczy powiedzieć boskie imię księżniczki, po czym cicho siedzieć.
Ono ma moc miłości, siłę pożądania. Pani ogrodu, nosi imię Adelajda.